همه شب نالم

همه شب نالم چون نی                      که غمی دارم (2)

دل و جان بردی اما                              نشدی يارم (2)

با ما بودی                          بی ما رفتی

چو بوی گل به کجا رفتی           تنها ماندم        تنها رفتی

چو کارون رود               فغانم از زمين بر آسمان رود

دور از يارم                    خون می بارم

فتادم از پای       ز ناتوانی       اسير عشقم           چنان که دانی

رهايي از غم      نمی‌توانم تو چاره‌ای کن          که می‌توانی

گر زدل بر آرم آهی            آتش از دلم خيزد

چون ستاره از مژگانم           اشک آتشين ريزد

چون کارون رود              فغانم از زمين           بر آسمان رود

دور از يارم                 خون می بارم

نه حبيبی تا با او غم دل گويم              نه اميدی در خانه که تو را جويم

ای شادی جان            سرو روان       کز بر ما رفتی

از محفل ما              چون دل ما         سوی کجا رفتی     تنها ماندم     تنها رفتی

به کجايي غمگسار من        فغان زار من       بشنو بازآ       بازآ

از صبا حکايتی ز روزگار من بشنو                   بازآ               بازآ سوی رهی    

چون روشنی از ديده‌ها

رفتی     با قافله بار صبا رفتی       تنها ماندم تنها رفتی